Van den hond

Ik vind honden ge-wel-dig. Echt. Dat komt niet alleen doordat ik allergisch ben aan katten. Honden zijn grappig en ontroerend tegelijk, echte pantoffelhelden met een ongelooflijk karakter waar je niet om heen kunt. 


In de reeks 'Van den hond', vandaag de onvergetelijke hond Bruno uit de wonderbaarlijke film 'Les Triplettes de Belleville'.

Bruno

Bruno is het prototype van je-trouwste-vriend hond. Madame Souza, bomma van anderhalve meter lang, doet hem als klein keuteltje cadeau aan haar kleinzoon Champion. Champion woont als garçon maudit alleen bij zijn oma. Overdag tikt er de klok, 's avonds zingt de televisie Josephine Baker. 
Madame Souza voelt aan het snorhaar op haar bovenlip dat Champion iets mist... een vriend?

Voor Bruno is het onvoorwaardelijke liefde op het eerste gezicht. Hij wordt een echte speelkameraad, een makkertje, een maatje.

Maar Champion zou geen garçon maudit zijn, als hij niet met een zucht blijft hopen dat er toch meer moet zijn in het leven...

Kleine Champion heeft immers een droom...

Hij wil kampioen worden. Wereldkampioen koereur!


Vanaf dan komt onze vriend Bruno - intussen geen keuteltje meer maar goed van poten en oren voorzien - wat meer op het achterplan. 
Terwijl de grootstad rondom hun huis groeit, en groeit, en groeit, geeft Champion zich over aan een strak trainingsschema. Bruno blijft alleen achter, trouw als een hond kan zijn, wachtend op zijn baasje.

Wanneer Champion ontvoerd wordt, kan Bruno pas echt zijn ware aard tonen. Samen met Madame Souza transformeren ze in misdaadavonturiers. Ze volgen hun neus, op zoek naar Champion. Zonder zich vragen te stellen - wat kunnen honden dat goed - steekt Bruno met Madame per boot de grote plas over, helemaal tot in Belleville. 

(Waar is Bruno?)

In Belleville blijkt Bruno een rasechte muilentrekker te zijn. Om een centje bij te verdienen, meet hij zich als een echte method actor de rol van blindgeleidehond aan.

Welke hond doet hem dat na?
En jawel, uiteindelijk toont Bruno nog maar eens zijn ware aard, wanneer hij met de staart gestrekt zijn eigen leven voor zijn baasje op het spel zet.... Spannend!

Of heeft Bruno gewoon een afkeer van Italianen...?

Wat het ook zij, Bruno is een onvergetelijke hond waar ik graag eens een toerke mee zou gaan doen.


Les triplettes de Belleville is bijna 10 jaar oud intussen, maar een film om te zien en te herbezien. Hij werd gemaakt door Sylvain Chomet, die vorig jaar ook het prachtige L'illusionist maakte, een tot dan nooit eerder verfilmd script van Jacques Tati.


Fijn weekend!