Oh nee - ik had ze nooit mogen bakken op 175°

Ja, dat komt ervan. 
Als je schrinkels bakt op 180°, dan krimpen ze maar liefst 7 keer. Da's 7 keer korter én 7 keer dikker.

Wie zoals ik een of ander Chiroverleden onder de overgooier heeft, kent ze ongetwijfeld. Favoriete bezigheid op bivak of een druilerige zondag: schrinkels maken.
Ik was ze eerlijk gezegd helegans vergeten, tot ik om een of andere duistere reden in de Banier stond. En daar lagen ze: 6 vellen voor een dikke 6 euro. 

Zo'n vel is eigenlijk een soort van plastiek, met een gladde en een ruwe kant. Op de ruwe kant kan je tekenen. Je knipt je tekening uit, legt ze even in de oven, en je knipsel krimpt. Voila.

Nu herinner ik me van dat geschrinkel vooral dat het eindresultaat nooit was wat ik in gedachten had. Maar met de schrinkels die ik daar in de Banier zag liggen is dat verleden tijd. Waar schrinkelpapier vroeger doorzichtig was, en je dus zelf moest tekenen en kleuren, is er nu ook: gekleurd papier. 

En wat een mogelijkheden geeft dat! (Bericht aan mezelf: dit begint hier op serieuze promoprietpraat te trekken. Bericht aan de firma Shrinkels: ik sta open voor bedankingen in natura.)
Weg met amateuristisch geteken van peetjes. (Bericht aan de meelezer: wie nog nooit geschrinkeld heeft, heeft hier ongetwijfeld geen boodschap aan. De ervaren/teleurgestelde schrinkelaar springt nu echter een gat in de lucht. Nu dus. Hoppa.)

Om u enkele misbaksels uit uw oven te besparen, een korte handleiding voor de geïnteresseerden, met prentjes en zo.

1. Teken met potlood de vorm van je peetje op de ruwe kant van het schrinkelpapier. Hou er rekening mee dat alles 7 keer kleiner wordt, dus teken niet te klein!

2. Als je toch wil schrijven/tekenen/kleuren op je peetje, dan kan dat ook op de ruwe kant. Potloodlijnen kan je weggommen.

3. Wil je een 'peetje' in de kleur van je schinkelpapier, dan wordt de gladde kant je 'propere kant'. Hou hier rekening mee om je afbeelding te tekenen/spiegelen.

4. Knip de vorm uit. Opgelet bij fijner knipwerk, het papier is fragiel in hoekjes (scheurtjes). Oogjes of andere lichaamsopeningen kan je maken met de perforator.

5. Leg je peetje op de gladde kant van zilverpapier, op de bakplaat. De oven moet zo'n 175° warm zijn (hetelucht). Leg de 'goede' kant naar boven (afhankelijk van wat je wil is dit de ruwe beschreven kant of de gladde onbeschreven kant).

6. Blijf kijken door je ovenraampje. En o wee, het wonder geschiedt!

(Zoek de spartelende vis)

7. Als je denkt, nu gaat het fout, dan heb je het fout. De schrinkel krult helemaal op, maar ontvouwt zich weer als hij helemaal gekrompen is. Laat hem er lang genoeg inzitten zodat hij helemaal terug ontkrult. 

8. Neem het zilverpapier met je gekrompen peetje uit de oven. Vouw het zilverpapier over de schrinkel en leg er een kloefer van een boek op, om hem helemaal plat te laten afkoelen. Na enkele minuutjes is hij helemaal hard. Is hij toch niet perfect plat? Je kan hem dan opnieuw opwarmen!

Je kan de schrinkel makkelijk ergens oplijmen (speldje, oorbel,...) of er andere zotte dingen mee doen. Ik ben benieuwd naar jullie creaties!

En omdat Nele, Janina en Mamarina een beestige cowboytip gaven, mogen ze een opspelddiertje van op deze pagina uitkiezen :) 
Foto's van de beestige cowboy himself komen eraan. Ik geef alvast mee dat er een lederen kringloopwinkelbroek aan gesneuveld is...