dinsdag 28 september 2010

Ik hou van de radio

Mist rond het huis, rond mijn fiets 's morgens, in mijn hoofd 's avonds,...
echt herfstweer!


Vorige week was ik nog in wat op dat moment de meest zonnige stad van Europa leek, wat een deugd deed dat. De mensen aten er 's middags, 's namiddags én 's avonds de meest heerlijke taarten (kaastaart met bessen op kop), de straten waren er breed en vol klingelingetrammetjes en de stad ademde groen en verborgen hoekjes. Ik was er om te werken maar kon gelukkig ook wat van de sfeer opsnuiven.
Nog één tip: als de mensen er dankje zeggen lijkt dat zowat op het Westvlaamse "'t sien koeie". Wat dan weer een ezelsbrug van jewelste is. 
Maar zo zag het er daar zo'n beetje uit.






Maar terug naar de Vlaamse herfst...
Geen beter moment om dicht bij de radio te schuiven op een avond als deze. 
Met... een goed boek, of nog beter, een radioboek. 





Alle verhalen zijn speciaal voor Radioboeken.eu geschreven, en worden live opgenomen. 
En met een beetje geluk kan je ze zelfs live op je radio beluisteren. 






Verder ook nog getest en goedgekeurd, inslapen met een radioboek. Na amper vijf minuten was ik vertrokken, en je houdt er geen stijve nek en verfrommelde kussens-ter-ondersteuning of gefrons-om-het-licht-in-je-bedpartners-ogen aan over.

Foto: Cubagallery

Ik moet eerlijkheidshalve bekennen dat ik geen radio heb, maar me wel dolgraag deze zou aanschaffen. Tot dan doe ik het met de internetradio en bokskes die overal vanaf vallen wegens te licht en niet stabiel. Maar genieten is het, en weg mist!

maandag 27 september 2010

Mi su tira

Frivole frambozen en romige mascarpone, een droomdessertje voor de eenvoudige huis-,
tuin- en keukenman/vrouw met een stevige frigo. 
Snel klaar, en veel minder ingewikkeld dan de traditionele tiramisu (met koffie zetten en koekjes soppen en zo), al blijft die ook niet te versmaden natuurlijk.







Precies zoveel framboosjes erop geteld als precies zoveel...?
Veel smuls!

zondag 19 september 2010

Het blauwe meisje

Mijn neefje was drie toen hij het blauwe meisje schiep.



Het blauwe meisje – Krijt op terrastegel, 2009

In dezelfde reeks werden die dag ook nog het gele breedglimlachhoofdje zonder haar en het roodharig monstertje gecreëerd. Dat moest en zou vereeuwigd worden, want duurzaam is zo’n krijtkunstwerk niet.
Schoonzus had ooit ergens gezien dat een gesofisticeerde designmadam daar iets op gevonden had: kindertekening wordt pop. En of ik ook zoiets kon maken?

Na lang getwijfel over de stoffenkeuze (wit leek me te snel vuil, wit met blauwe bolletjes was dan weer te vrolijk) werd het, het oorspronkelijke canvas in gedachten, diepgrijs. Van bij de strik in Le’berg.



De tekening vergrootte ik en tekende ik met krijt op de stof. Hierover stikte ik (applikeergewijs) met blauw garen. Om zo’n lijn te stikken, stelde ik de steekbreedte in op 3, en de steeklengte op 0,3 (bijna nul dus). Beste even testen op een proeflapje. De stof voorzichtig begeleiden bij het stikken en er vooral voor zorgen dat je onderdraad spoeletje helemaal volgedraaid zit bij de start, want dit vreet kilometers draad!

Op de achterkant streek ik een merklapje met de strijkfolie van  Henny Gorel (te verkrijgen op de stoffenbeurs).



Nu maak je de eigenlijke ‘pop’.

Speld de voor- en achterflap met de goede zijde tegen elkaar, en leg ze zo dat je de achterkant van de voorkant ziet. (Dit lijkt complex, maar is het niet). Het is belangrijk dat je je opgestikte tekening kan zien om de omtrek van de pop te bepalen.
Teken dan met krijt, met een marge van zo’n 4 cm, de omtrek van je applicatie. Dit wordt de vorm van je pop. Voorzie voldoende marge, zodat je tekening niet scheef trekt als je de twee flappen aan elkaar naait en de pop opvult!
Stik dan de twee flappen aan elkaar op de getekende omtrek. Laat onderaan een voldoende ruime opening om de pop te vullen.
Stik dan naast je stiklijn een zigzaglijn (ik heb geen overlock) om uitrafelen tegen te gaan. Het vulgat onderaan niet dichtstikken! Knip tenslotte de overtollige stof weg tot vlakbij de zigzaglijn.
Alles binnenstebuiten keren, opvullen en vanonder dichtnaaien. 
Een blauw meisje is geboren.

dinsdag 14 september 2010

Stuutje courgette.

Vorige week was het nog even indian summer, mijn favoriete seizoen. De zon goudgeel, de druiven plukklaar, en enkele lege uren in de tuin.



Ik ontmoette ook samen met Nele (van de stoffige juffertjes) Janina Modaal. Het werd een heuse blind date, een echte aanrader trouwens, waarin snode plannen gesmeed en gedeeld werden... Zo vertelde Janina op sappige wijze over Bio de Janeiro!

Zo'n fijne blog en zoveel gezelligheid in één week, dat smaakte naar een stuutje courgette.




Deze boterham at ik voor het eerst op de Brusselse graanmarkt, bij een oud- en tieke slagerij (euh waarvan ik de naam niet ken). Overheerlijk, en poepsimpel zelf te maken.


SmEkkelijk!

maandag 13 september 2010

Ze zijn naakt.

Ze zijn naakt, met glibberige lijven, en hangen ongegeneerd in mijn keuken rond. Eergisteren – wachtnacht – waren ze maar liefst met z’n zevenen. Geen gewacht bij dit ras, nee. Traag maar gestaag zoeken ze zich een weg naar alles wat enigzins beslijmd kan worden... Naaktslakken!


Foto Zozu9
Ik ben ze meer dan beu. Geen blote voet van mijnentweegs durft zich na tienen nog in de keuken te wagen. Geen restje van de dag durft ongewapend op het aanrecht wachten op een nachtelijke eetbui. Ze bekwijlen het allemaal met hun glimmend dikke lijven.

Ik probeerde achtereenvolgens:
(nota: ik woon in een zeer oud huis, lees zo één waar de plinten in de soussol keuken deels vergaan zijn met de tijd)
- kuisen kuisen kuisen, zelfs met O de javel (want dan herkennen ze de net aangelegde slijmspoorweg niet meer en zijn ze hopelijk ontmoedigd) – niet dus
- zout strooien, met jodium en al (bussen vergoten – de slakken blijven met volgeladen bussen binnenglijden alsof het een ijspiste betreft)
- alle gaten in de muren daarbenee toesteken met zilverpapier (want waar houdt die overbevolkingsgroep zich toch schuil?)

Njet.

Foto Fallon Akers

Waar ze naartoe gaan, dat kan ik je vertellen. Op het (intussen speciaal daarvoor bestemde en enkel daarvoor gebezigde) vuilblik, hop, buiten de grasberm in. Of, bij nachte, (en nu komt het schaamrood) over het muurtje, op het dak van het aangerenzende basisschooltje (Freinet, en ze hebben een heel grote speelplaats met veel groen en zo).

Maar waar blijven ze vandaan komen?
Bestaat er zoiets als een nest slakken?
Wonen ze ergens stiekem en vettig in mijn keuken?
Of kunnen ze door muren glijden?



Afdoende middeltjes zijn meer dan welkom  (bitte, bitte, slijm euh smeek ik je beste meelezer).