Rundskop

Ik was er niet goed van. De lichten in de zaal gingen langzaam aan, ik liet mijn tranen de vrije loop. Een warm lang applaus volgde. En daarna stilte, slikken, porto en nog eens naslikken.


Lang geleden dat een film me nog zo van mijn sokken geblazen heeft. Van mein peird gesleen zeggen ze bij ons ook wel. In Rundskop spreekt Jacky - Schoenaerts in zacht Limburgs harde taal. Maar er wordt vooral ook veel gezwegen, gevoeld.

Foto: Nicolas Karakatsanis

Het verhaal is in enkele zinnen samen te vatten, maar ongelooflijk straf, ellendig, noodlottig, en daardoor erg erg onthutsend mooi. 
Tegen de achtergrond: veel beesten, koebeesten om precies te zijn, ook al eens een steak. Maar dat is slechts bijzaak. Het verhaal van Jacky komt langzaam bovendrijven en grijpt je bij de keel. Het ontvouwt zich heel subtiel en ontroerend, met prachtige en tegelijkertijd beklemmende beelden.

Foto: Nicolas Karakatsanis

Dat Schoenaerts zich voor de gelegenheid tot een rund heeft laten verbouwen kon je al in menig gazet in't lang en breed lezen. 
Maar die priemende, gekwelde blik, die moet je zelf gaan zien. 

Foto: Nicolas Karakatsanis

Nu 24 uur na bekijken laat rundskop me nog niet los. 
Ik herkauw. Nog even.