Brusselmans in Oostende

MuZee - wat een naam! - was ooit een warenhuis aan zee. In de tachtiger jaren gingen de Oostendenaren er met de grove borstel over. Ze overschilderden het tot een lichte open plek, waar vandaag bekende en minder bekende kunstenaars een tweede leven krijgen.

Eén van die minder gekenden is Jean Brusselmans. Zijn vrouw stierf aan kou en -zoals dat heet- ontberingen in de harde winter van 1943. Pas jaren na haar dood kregen zijn werken meer bijval.  Nu zijn ze een bron van inspiratie voor de groten van vandaag.
Ze zijn voor het eerst in meer dan twintig jaar weer bijeen gebracht, in MuZee.

Wasvrouw, met een laken zo stijf als een plank, als een kijkgat naar andere wereld.

Zo frêle en hard tegelijk.

Zijn vrouw... Wat een lijf, wat een vormen!
Voor het patroon op de jurk baseerde hij zich op een stukje stofje dat hij vond onder de bekleding van een oude canapé. Het motief van de stof laat Brusselmans in verschillende schilderijen opduiken.

En dan is er nog dit schilderij dat ik alle stofminnende dames niet wil onthouden. Ik dacht meteen aan haar liefde voor prints, Dotty behang van Ferm living en zelfs een snuif Ikea.


Gaat dat zien!