Een wolkje in mijn koffie

Ik drink mijn koffie verkeerd. Als kind leerden broer en ik melk drinken met een zwart wolkje koffie erin. Een donderwolkje dus. En dat is altijd zo gebleven bij mij. Broer profiteerde daar dikwijls van om zijn speculaas even te soppen bij mij, met een modderbodempje koek als gevolg. Maar ik dwaal af.

Enkele weken geleden, een wolkje op mijn revers, ging ik een ontbijten bij Clouds in my coffee. Een geweldige hangplek met een geweldige naam in Saint-Amandsberg, of all places.
De übersympatische koffiedame viel als een blok voor dat wolkje - het opgespelde - en plannen werden gemaakt.

Ik liet me even gaan en maakte meteen een volledig setje, drie weerstoestanden indachtig. Hoe je zo'n shrinkel maakt lees je hier. In plaats van zilverpapier gebruikte ik deze keer bakpapier, dat ik over de bodem van een springvorm spande. Papier op de bodem, springvorm erop.
Je shrinkel kleeft minder en komt makkelijker los, een ontdekking.

Zij kent al die wolken volgens mij met naam en toenaam. Ik ben benieuwd wanneer de eerste donderwolk daar in Sint-Amandsberg de kop zal opsteken.